دهدشت نیوز
*یاداشتی که می خوانید از سری یاداشت های مخاطبان دهدشت نیوز می باشد ((آقای استاندار؛ بی توجهی فرماندار چرام به سرفاریاب را جواب خواهیم داد))
جای تاسف است کە فرماندار معاون وزیر را به روستای بردیان می برد ولی به بخش ۷۲شهید بی توجه است
بسیار بر این اعتقاد بودیم ایشان به دلیل مشکلات گسترده اعم از غارت معادن و ازبین رفتن جوانان در پیچ های جاده با غچه سادات و تنش های بی آبی در بخش و درخواست های مکرر مردم به ویژه امام جمعه و تاکید نماینده کهگیلویه بزرگ قطعا نماینده هیات دولت در این بخش حضور پیدا می کند اما متاسفانه به گونه ای پیش رفت که سرفاریاب مثل یک سال گذشته به فراموشی سپرده شده است
به نظر میرسد که باید قبل از انجام این سفر هماهنگی و مشورت لازم انجام می شد تا جلسەای برای تبیین مشکلات بخش سرفاریاب درنظرگرفته شود و یا با توجه به عبور همیشگی مسئولان از جاده سرفاریاب حداقل نام سرفاریاب را می شنیدند ولی متاسفانه این امر محقق نشد و مسئولان شهرستان ازجمله فرماندار برای رسیدن به نقطه تفریحی چشمه بلقیس و نقطه خاص یعنی بردیان توجهی به سرفاریاب نداشتند تا این فرصت مهم مثل یک سال گذشته از بین برود .

یک شب قبل از سفر نماینده کهگیلویه بزرگ گلایه خود را به گوش رییس جمهور رساند و با تلاش ایشان معاون وزیر به شهرستان سفر کردکه این اقدام حجت الاسلام موحد  که حتی به مشکلات سرفاریاب و دهستان پشته زیلایی اشاره کرد و خواهان توجه به این بخش شد قابل تقدیر است اما گویا نام سرفاریاب از شهرستان چرام حذف شده و به شهرستان دیگری انتقال شده خواهشا پیگیری شود اگر هم هست دستاورد این سفر و علت اینکه هیچ توجهی نمی شود چیست؟
.
این سفر را مسئولین شهرستان   بیشتر به سمت  تشریفات بردند و علی رغم تلاش های نماینده کهگیلویه بزرگ طوری برنامه ریزی کردند که هیچ دستاوردی برای سرفاریاب نداشته است در صورتیکه در شهرستان کهگیلویه با داشتن چند بخش فرماندار با یک برنامه ریزی منسجم به همه مناطق توجه داشت و معاون وزیر را به بخش ها  برده و با مردم دیدار و مشکلات را رصد کردنند
بی مهری های فرماندار چرام به این بخش به گونه ای پیش رفته که برای افتتاح تولید خوراک دام که هیچ نیازی بە حضور معاون وزیر و مسئولان کشوری هم نیست سر از پا نشناخت تا این کار را انجام  دهد اما به بخش ۷۲ شهید با این همه مشکلات بی توجه بوده است.
حال روی سخن مان با دکتراحمد زاده ، استاندار کهگیلویه و بویراحمد است که خطاب به ایشان بگوییم؛
مردم سرفاریاب و دهستان پشته زیلایی گذرگاه تاریخ با مردمانی با صداقت و هم دل که در تمامی صحنه ها حتی روز استقبال از رییس جمهور با خودروی شخصی خود را به استادیوم تختی رسانند اما این حق این مردم نیست امید تدبیری بیشتر از سوی شما.

سرفاریاب از جمله مناطقی در بخش گرمسیری کهگیلویه و بویراحمد است که دارای آب و هوای معتدل است بخشی از آن هم دوش با گرمسیر یک ماه زودتر رخت سبز به تن کرده و بخشی دیگر با قرار گرفتن در کنار کوهستان های سرد شهرستان بویراحمد پوشیده از برف است.
دوگانگی آب و هوا و اقلیم های متفاوت ، بخش سرفاریاب را به یکی از قطب های گردشگری در استان کهگیلویه و بویراحمد تبدیل کرده است و هر سال در فصول مختلف سال پذیرای گردشگرانی از سراسر کشور بخصوص استانهای جنوبی است.
این خطه از سرزمین چهار فصل کهگیلویه و بویراحمد که مملو از چشمه ها ، مراتع سرسبز ، گونه های گیاهی و جانوری است گردشگران زیادی را در فصلهای مختلف سال میزبانی می کند.
سرفاریاب گرچه دارای مشکلاتی است ولی جاذبه های متنوع و رنگارنگ مانع از حضور گردشگران برای گذران اوقات فراغت خود در این بخش نمی شود.
وجود بیش از ۲۰۰ چشمه سار در مناطق ییلاقی و قشلاقی، کوه همیشه برفی ‘نیر’، تنگه زیبای شراب گرو و رودخانه ی سادات و اب حیات در سرفاریاب باعث شده است که این منطقه یکی از پرآب ترین نقاط استان کهگیلویه و بویراحمد باشد.

**تنگه شراب گرو
تنگه شراب گیران که به زبان محلی به آن ‘تنگه شرو گرو’ می گویند در پنج کیلو متری شهر سرفاریاب بعد از مقبره شاه حمزه قرار دارد.
جویباری بزرگ در این تنگه جاری است ک از اول تنگه تا انتهای ان امتداد داشته و دارای اب بسیار گوارایی است.
آب زلال و سرد این تنگه بعد از سرازیر شدن در دره ای طولانی به درختان در هم تنیده که در فصول مختلف خاص دارای میوه های رنگارنگ است جلوه خاصی بخشدیده است.
جویبار بزرگ این تنگه که از اول تنگه تا انتهای آن امتداد و دارای آب بسیار گوارایی است در فصول مختلف سال پذیرای گردشگران خسته از آب هوای گرم و خاکی استانه یا همجوار بخصوص خوزستان است.

جوخانه و آب حیات
در کهگیلویه و بویراحمد جوخانه و آب حیات را با دشت های وسیع و پهناور و چشمه های چهارفصلش می شناسند.
در این مناطق خانه های عشایری با فاصله های نزدیک به هم مشاهده می شوند و در کنار هر خانه، چشمه ای جاری است که روح زندگی را در جای جای این سرزمین کوهستانی دمیده است.
این منطقه در همه روزهای سال بخصوص فصل زمستان که سفید پوش می شود گردشگران زیادی را از شهرستان های گرمسیری کهگیلویه به سوی خود می کشاند.
در فصل بهار که گیاهان کوهی سراز خاک بیرون اورده و رنگارنگی این گیاهان خوارکی خانواده ها را به دامان آب حیات می کشاند شلوغی جوخانه و پوشش لباس های خاص زنان شهری، عشایری و روستایی و ‘بیله کون’ به دستان که در حال ریشه کنی گیاهان کوهی هستند مکانی زیبا برای شکار لحظه های عکاسان و طبیعت دوستان است.

پهنای لیلی
از مهمترین جاذبه های طبیعی بخش سرفاریاب می توان به ‘پهنای لیلی’ اشاره کرد جایی که در پهنای یکی از کوه های این منطقه چشم هر رهگذری را به خود خیره می کند.
این نقطه از بخش سرفاریاب به دلیل دارا بودن بیش از ۲۰ چشمه سار، گونه های گیاهی کمیاب و باغ های سرسبز ییلاقی همواره مورد توجه گردشگران و مردم منطقه بوده است.
پهنا لیلی که محل رویش لاله های واژگون نیز است در فصل بهار به دلیل رنگارنگی مراتع و راه کوهستانی و هموار آن ،مکانی مناسب برای کوه گشتی خانواده ها در فصول مختلف سال نیز است.

دلی یاسیر؛ سرزمین حکومت سنگ ها
‘دلی یاسیر’ نام شهری به جا مانده از دوره صفویه در چهار کیلومتری شهر سرفاریاب است که همه بناهای موجود در آن از سنگ ساخته شده و در هر گوشه شهر خانه های سنگی به چشم می خورد که بدون استفاده از مصالح ساختمانی بالا رفته و استوار ایستاده اند.
این شهر در دوره صفویه یکی از پر رونق ترین دوره های تاریخی خود را سپری می کرد، در این دوره مردمانی از اقوام ترکمن، لر و ترک در دلی یاسیر در کنار هم ساکن بودند.
این شهر همچنین در کنار یکی از مسیرهای تابستانه راه شاهی نیز واقع بود، راهی که از انشان فارس به شوش در خوزستان می رسید.
همه بناهای موجود در این شهر بزرگ، از جنس سنگ است، اما با توجه به محل ساخت و موقعیت قرارگرفتن هر بنا، جنس سنگ های به کار رفته در ساخت ساختمان های شهر متفاوت است.

برد چهره
برد چهره یا همان سنگ چهره در ۱۰۰ متری روستای مه‌گردی از توابع بخش سرفاریاب سالیان سال بر فراز صخره‌ای به ارتفاع ۸۰۰ متر قرار داشت .
این سنگ با ارتفاع دو متر و طول سه متر روی سنگی کوچک در حدود نیم متر قرار گرفته و محل اتصال این دو سنگ کمتر از ۳۰ سانتی‌متر بود.
سنگ چهره به علت قرار گرفتن در لبه پرتگاه ای بلند از بیشتر مناطق سرفاریاب قابل مشاهده بود و با خاطرات ابا و اجدادی مردم روستای زیبای مه‌گردی گره خورده بود.
این آثار تاریخی زیبا و منحصر بفرد ۲ سال قبل از سوی افرادی ناشناس و سهل انگار که جویای گنج بودند تخریب شد.
هر چند ‘برد چهره’ دیگر بر فراز سرفاریاب خودنمایی نمی کنند ولی محل این سنگ هنوز مورد علاقه گردشکران است و هرساله از محل این اثر گرانبها بازدید می کنند.

بقعه متبرکه امامزاده علی(ع)
این بقعه متبرکه مربوط به سده هفتم و هشتم هجری قمری است و در روستای امامزاده علی سادات از توابع بخش سرفاریاب واقع شده است.
این اثر با قدمتی ۷۰۰ ساله از معماری سنتی دوره صفویه برخوردار بوده و در تاریخ ۳۰ دی ۱۳۵۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

روستای سنگی چله‌گاه
روستای سنگی چله‌گاه که با معماری خاص و تراشیدن سنگ‌ها از سوی ساکنان آن منطقه بنا شده در کنار جویباری زیبا در مسیر روستای امام زاده علی(ع) جلوه‌ای از استقامت و زندگی سخت مردم آن دیار را به نمایش می‌گذارد.