به گزارش دهدشت نیوز،سال ۱۳۹۸ یکی از نقاط مهم در تاریخ سیاسی بویراحمد است. در آن سال مهدی روشنفکر برنده انتخاباتی شد که در معادلات سیاسی، شانس چندانی برایش تصور نمی‌شد. اما برخی از اتفاقات سیاسی در ایران، و به‌طور ویژه کهگیلویه و بویراحمد چندان پیش‌بینی‌پذیر نیستند. به هر حال روشنفکر زمانی که متوجه شد نمی‌تواند با جریان اصولگرایی بویراحمد سازش کند، راه خود را از آن‌ها جدا کرد و با ادعای استقلال وارد رقابت‌های انتخاباتی شد. در نهایت نیز توانست یکی از کرسی‌های مجلس دوازدهم را از آن خود کند. این‌که او چگونه پیروز شد و آیا شانس دوباره‌ای برای پیروزی دارد، پرسش‌های مهمی هستند، اما عجالتا از پاسخ به آنها صرف نظر می‌کنیم.

با پیروزی روشنفکر، گروهی از نزدیکانش حول مفهومی به نام ندای وحدت به طرفداری از او پرداختند. این گروه که نوعی باند محلی است، در همان دامی افتاد که جان فوران نام آن را مقاومت شکننده گذاشته بود. به نظر این جامعه‌شناس، در تاریخ ایران، معمولا عده‌ای با علایق سیاسی متفاوت، در دوره‌ای به‌خاطر نوعی منافع مشترک دور هم جمع می‌شوند و در واقع در برابر یک مانع، مقاومت می‌کنند. اما به محض این‌که مانع از سر راه کنار رفت، مقاومت آن‌ها می‌شکند. چرا که جز یک عامل، وجوه مشترک دیگری بین آن افراد وجود ندارد. به همین خاطر است که فوران نام این وضعیت را مقاومت شکننده گذاشته است.

مقاومت ندای وحدتی‌ها نیز شکننده بود. پس از پیروزی روشنفکر به تدریج ریزش‌ها در این باند محلی شروع شد. ریزش‌هایی بدون رویش، که تا امروز نیز ادامه دارد.

نکته مهم‌تر پیامدهایی بود که ندای وحدت به دنبال داشت. این باند محلی باعث سه نوع انشقاق شد. از یک طرف، نوعی جدایی بین اصولگرایان استان و به‌ویژه بویراحمد به‌وجود آورد. روشنفکر که می‌دید گزینه‌ی اصولگرایان نیست، زیر میز بازی زد و با ادعای استقلال وارد رقابت‌های انتخاباتی شد. سنگ بنای این انشقاق را روشنفکر گذاشت و ندای وحدتی‌ها آن را ادامه دادند. البته برخی از رفتارهای روشنفکر که در ادامه دیده شد، همین گروه بازمانده را نیز چندپاره کرد. از یک طرف اظهاراتی از او دیدیم که این گمان را تقویت می‌کرد که روشنفکر نه اصولگرا، بلکه اصلاح‌طلبی از جنس کسانی چون تاجزاده است. استفاده از عباراتی مثل اصلاحات ساختاری از سوی او تعجب بسیاری از اصولگرایان را برانگیخته بود. اما او تنها در سطح گفتار محدود نماند و با رفتن آرمان بیگلری اصولگرا، فردی اصلاح‌طلب را جایگزین او کرد که تیر نهایی را بر تصور اصولگرایانه از خود بزند.

علاوه بر انشقاق اصولگرایانه، ندای وحدت باعث یک انشقاق دیگر با دو بعد مختلف شد. بویراحمد بالا و پایین هر چند پیش از این نیز از نظر جغرافیایی با هم تفاوت داشتند، اما ندای وحدت علاوه بر تشدید تفاوت جغرافیایی، بار معنایی فاصله جغرافیایی را نیز بر آن حمل کرد.

از سوی دیگر، در بستر این فاصله جغرافیایی، انواع دیگری از تفاوت‌ها مثل تفاوت قومی طایفه‌ای، تفاوت در گرایش سیاسی و عمق محرومیت و تبعیض تاریخی را نیز تعریف کرد تا علاوه بر انشقاق اصولگرایانه، از نظر جغرافیایی و اجتماعی نیز انشقاق ایجاد کند.

بر اساس تئوری‌های اجتماعی، وقتی مختصات جغرافیایی یک گروه، وجهه‌ی اجتماعی به خود بگیرد، و با یک عامل سیاسی نیز تقویت شود، می‌توان پیش‌بینی کرد که بستر اجتماعی آن منطقه، مستعد رخدادهای ناگواری خواهد شد.

ازاین‌رو ساخت ندای وحدت نه تنها وحدتی ایجاد ننمود، بلکه این امکان وجود دارد که شرایط اجتماعی را تا سر حد بحران نیز پیش ببرد. وضعیتی که از هم‌اکنون می‌توان نشانه‌هایی از هشدار پیش‌ازموعد آن را دید.